آثار من و مصائب نشر
در ویکی پدیای فارسی، زیر اسم من شرحی نوشته شده است در چند سطرمبتنی بر دریافت های شخصی از مقاله یک روزنامه نگار و منابع بی اعتبار و شرمنده. حتم دارم که نویسنده آن مطالب در ویکی پدیا حتی زحمت خواندن کتاب من ” یک فنجان چای بی موقع - رد پای یک انقلاب را به خود نداده است و تاریخ ما را امثال ایشان مینویسند.
برایم جالب بود. آن همه ماجراهای زندگی من کجا و فقط در چند خط و آن هم غلط و دروغ. با خودم گفتم شاید منظور از این نوشته جنبه ای از ادمیزاد است که در افواه به فرهنگی و هنری مشهور است و همین باعث شد که مروری داشته باشم بر کارهائی که از خود گذاشته ام و نتیجه گیری غیر قابل انتظار من از این مرور. پدید آوردن هر کدام از این آثار داستان خود را دارد و اما آنچه که در همه مشترک است مشکلات و مصائب زیاد و غیر ضروری بود که همیشه بر من تحمیل میشد. شاید وقتی دیگر به ذکر این مصیبت نامه ها بپردازم. هرچند عمر باقیمانده کوتاه و حرفهای گفتنی بسیار است و به قول کازانتراکیس ” آنها که زندگی میکنند فرصت نوشتن ندارند و برای همین هم قلم به دست کسانی افتاده است که زندگی را نمی شناسند”
اولین کار من در زمینه ادبیات، کتاب “داستان تمام داستانها” است که در “فوسا گاسوگا” دهکده ای نزدیک بوگوتا نوشته شد، سال 1987 یا 1366 خودمان. قبل از ان حتی یک مقاله هم ننوشته بودم. داستان این کتاب روایت سیر و سلوک فلسفی من بود با ماجراهایی که بر من رفته بود و البته حاصل و دست اورد بسیار پر بهای آن سیر و سیاحت در درون و بیرون از من. شرح در باب این کتاب بسیار است و شاید همین قدر اشاره کافی باشد که بگویم گوئی این کتاب را من ننوشتم. قلمی بودم در دست شاعری. این کار به بد ترین وضعی با خرج خودم که هیچوقت هم بازپرداخت نشد سال 1368 توسط نشر اشراقیه منتشر شد. یک نسخه ان را خودم در یک کتابفروشی نزدیک شاهچراغ شیراز و در کنار حلیةالمتقین و مفاتیح الجنان و رساله آقا دیدم و خریدم. اعتقاد دارم که در ادبیات تنها کتابهائی ارزش خواندن دارند که خواننده را به اندیشیدن دعوت کنند و این کتاب حاصل رنج و تفکر بسیار است. هرگز کتابی مثل آن را نخواهم توانست نوشت
در این ایام نزدیک به عید میلاد مسیح و نزدیکی سال 2016 یکی از بزرگترین آرزوهای من محقق شد و آن انتشار کتاب “داستان تمام داستانها” با ویراستاری لازم از طرف نشر مهر اندیش در ایران است. وظیفه من فریاد زدن بود هرچند هیچکس آن را نشنود.
مجموعه سیاهان و جهان موسیقی
کار بعدی من انتشار یک مجموعه تحقیقی شامل هفت نوار کاست بود به نام ” سیاهان و جهان موسیقی” در مورد تاثیر موسیقی سیاهان افریقا در موسیقی ملل که البته کار مشترک من و پاتریسیا سانچز بود و توسط شرکت در نطفه خفه شده ما ” خانه اشاعه شعر و موسیقی ملل” در سال 1370 در ایران منتشر شد. شرح جنگ من و مرکز سرود و آهنگهای انقلابی وزارت ارشاد اسلامی برای کسب مجوز نشر این نوار داستانی است پر آب چشم، شرح جنگ داوید و گولیات است اما بالاخره منتشر شد.
ترجمه ” گزارش یک آدم ربائی” از گابریل گارسیا مارکز کار بعدی من در کلمبیا بود. آن روزها 1996 یا 1375خودمان هنوز کامپیوتر و فونت فارسی و این حرفها این چنین معمول نبود و من ماندم و دستنویس ترجمه این کتاب در کلمبیا و ناشرانی در ایران و هزینه های پست که مشکل را صد چندان میکرد. تا اینکه از طریق سفارت ایران و به یمن شعور عیسی سحرخیز از طریق روزنامه اطلاعات ابتدا به صورت پاورقی و سپس به شکل کتاب منتشر شد و خدا وکیلی فقط 120 دلار بابت ترجمه این کتاب نصیب من شد. هنوز که هنوز است به نظر میرسد که موسسه اطلاعات مشغول فروش ان است و یکی نیست به حضرات یادآوری کند که مترجم از ملائکه نیست و باید بخورد و بیاشامد و زندگی کند اما چه میشود کرد که اهل عشقیم.
کار بعدی ترجمه “خاطرات روسپیان محزون من” بود که ناشر با بی سلیقگی تمام و تحت تاثیر مترجم صاحب نامی ان را به “خاطرات روسپیان سودازده” تغییر داد. داستان انتشار این کتاب برای هر اهل ادبیاتی در ایران شناخته شده است. با اهمیت ترین نکته ای که از انتشار این کتاب دریافتم قدرت غریب اینترنت بود، زودتر از اینکه خودش را در جنبش سبز نشان دهد. فکر کنم این کتاب بعد از قران و حافظ پر خواننده ترین کتاب به زبان فارسی باشد.ان را روی اینترنت گذاشتم و باز هم این بار پول سیگارهای مصرف شده در وقت ترجمه نصیب ما نشد که نشدو البته در زندگی بهترین لذت ها آنها هستند که با پول نمیتوان خرید. نمیتوانم پنهان کنم که نشر اینترنتی این کتاب برای من یکی از همان موارد لذت هاست.
کار دیگر من ترجمه گلچینی از اشعار مولانا جلال الدین رومی از فارسی به اسپانیائی بود. بخشی از مثنوی، اشعاری از دیوان شمس و تعدادی رباعیات به مناسبت هفتصد و پنجاهمین سال وفات او. از اینکار خود راضی نیستم. با اینکه ان را یکی از معتبر ترین ناشران منتشر کرده ” راندم هاوس موندادوری” و سراغاز کلکسیون اشعار اوست اما در سخنرانی هایم همیشه میگویم که ترجمه شعر مولانا حکایت ساختن یک ایندیا کاتالینا (مظهر زیبائی زنانه بومیان این منطقه) از شکسته های مجسمه ونوس است.
با این که کار ترجمه سال 2001 تمام شده بود اما باید چند سالی میگذشت تا یونسکو سال 2007 را “سال رومی” نامگذاری کند و نسخه ترجمه شده از لابلای کاغذ های انباشته شده پیدا میشد و رندوم هاوس آنرا منتشر میکرد.
کار بعدی من به زبان اسپانیائی و روایت مسیحی و لاتین همان ” داستان تمام داستانها” ست با عنوان ” یهودا چنین میگوید” . مصیبت های این کتاب برای من زیاد بود و در این کارهم مثل سایر کارها از همان ابتدا میدانستم که کار کار دل است اما چه میشود کرد. قدری نزدیک به بیست سال عمرم را به مرور و تحقیق برای نوشتن ان صرف کردم. اهل قلم هم مثل همان کفتربازها عاشق هستند. همه بد و بیراهی میشنوند و از زندگی میزنند و خرج کبوترها میکنند و با همسایه و حریف میجنگند و فقط دلشان به این خوش است که کفتر انها از بقیه بالاتر میپرد.
در این کتاب سعی کرده ام تا به یکی از کهن ترین معماهای الهیات مسیحیت که در اصل یکی از کهن ترین مفاهیم بشری یعنی نیک و بد یا خیر و شر است پاسخی تازه بدهم. برای من نوشتن این کتاب به تنهائی کافی است که خود را انسانی رستگار و خوشبخت و تحقق یافته بیابم.
از کارهائی که در آن از این که نقش داشته ام واقعا بسیار خوشحالم نوشتن متن مستند داستانی ” ایران شکوه از یاد رفته” به کارگردانی ماکان کاراندیش هنرمندی جوان و عزیز و از دست رفته است. این مستند تاریخی تنها فیلم مستند موجود از تمام تاریخ ایران قبل از اسلام است که دوران ساسانیان را هم در بر میگیرد. یادش پایدار و گرامی.
کارهای من نا خواسته، نا اگاهانه، بر حسب تصادف، شرایط و یا دست تقدیر و علیرغم تنوع انها همه در یک چیز مشترکند: در رنجی که برای خلق آنها کشیده شد و در نام ها و عناوین بزرگ. عناوینی مثل داستان تمام داستانها، سیاهان و جهان موسیقی، گابریل گارسیا مارکز، مولانا جلال الدین رومی، یهودا و ایران شکوه از یاد رفته.به قول ما شیرازی ها اگر باید خاکی هم بر سر بریزیم بهتر است خاک کوه بلندی.
هنوز دو کار دیگرم مانده است. نشر فیلمنامه ” آشپز خانه خونین شهر” مستند داستانی از روزهای شروع جنگ تا سقوط خرمشهر. ضمنن مشغول کار و مرور و یادداشت خاطرات زندگیم هستم که هنوز اسمی برای ان پیدا نکرده ام و مصائب و مشکلات زیاد پیش رو زمان اتمام انرا نا مشخص میکند. شاید اسمش را گذاشتم “رد پای یک انقلاب“.
یک فنجان چای بی موقع- رد پای یک انقلاب
شاید روزی شرح مشروحی ازنگارش و نشر این کتاب بنویسم. اما به اختصار این که اگر فقط یکی از دو کتاب “داستان تمام داستانها” و این کتاب را نوشته بودم بازهم احساس میکردم که در فاصله تولد و مرگ خوب زندگی کردم. در باره این کتاب تا کنون که این خطوط را در روزهای اعیاد عید میلاد مسیح و روزهای پایانی سال 2015 مینویسم نوشته های چندی نوشته شده و هرچند نه از نظر ادبی که از نظر سیاسی مورد توجه قرار گرفته است. این روایت من از نسل آرمانگرائی است که ما بودیم در جستجوی یافتن معنای زندگی و معتبرترین روایت از یکی از مهمترین محاکمات آن نسل است.
در دست من تنها قلمی بود، تلاشی کردم تا خدمتی کرده باشم.
امیر حسین فطانت
گواتاویتا - کلمبیا
نظر شما
ابتدا وارد سایت شوید سپس نظر خود را ارسال نمایید.