“یک فنجان چای بی موقع - ردّ پای یک انقلاب” منتشر شد.

6 نظر برای ““یک فنجان چای بی موقع - ردّ پای یک انقلاب” منتشر شد.”

1. علیرضا گفت:
   26 آوریل, 2014 در ساعت 8:17 ق.ظ

   امروز شما رو کشف کردم! بی بی سی خبری از کتاب شما نوشته بود! کتاب رو چه جوری می شه خرید؟
   سال ها پیش من در شیراز درس می خوندم! یه استادی داشتیم اسمش جعفر فطانت (مهندسی برق) بود شنیدم چند سال پیش فوت کرد. شاید فامیل شما بوده.
   دنیا خیلی کوچیکه و همه چی به همه چی ربط داره.

2. رضا آذری گفت:
   10 می, 2014 در ساعت 5:12 ب.ظ

   دوست گرامی سلام با عرض خسته نباشید ما که در ایرانیم چگونه قبل از خلاصی از دار دنیا می توانیم کتاب شما برادر گرانقدر را مطالعه کنیم در حالیکه هنوزم بعد از استماع مصاحبه شما و دیگران هزاران سوال بدون جواب در دستانمان باقی مانده . رضا خلخالی

3. بهار گفت:
   13 می, 2014 در ساعت 5:19 ق.ظ

   جناب فطانت سلام. من در پاریس زندگی می کنم کتاب شما رو سفارش دادم و از امریکا به دستم رسید و کتاب را مطالعه کردم. چند نکته به نظر مهم است. متن کتاب روان و گیرا بود ولی بدون شک احتیاج به بازبینی و ویرایش دارد. ماجرای زندگی شما فارق از هر گونه قضاوت سیاسی خواندی و آموزنده بود. خوشحال و سپاسگزار شما هشتم که این کتاب را به تاریخ شفاهی ایران اضافه کردید
   من متولد 1360 هستم. 8 سال بعد از دادگاه دانشیان-گلسرخی در ایران جمهوری اسلامی متولد شدم. شما سرار کتاب عامل جبری را بالاتر از اراده انسان تصور کردید. شاید برای هیچ کس بیشتر از متولدین خونین شصست عامل جبر شناخته شده تر نیست. ما که تا چشم بازکردیم جنگ بود و کمبود و قهر و اعدام. ولی بر این باورم تاکید بیش از حد بر جبر و سرنوشت شانه خاله کردن از بار مسئولیت انسانی هست
   نکته دومی که در کتاب شما کم رنگ و بی ارزش شده اینست هرچند که داشنیان و گلسرخی چریک نبودن و شاعر بودند و درگیر پرونده و دادگاهی ساختگی ولی چیزی که گلسرخی و داشنیان را تمام این سالها زنده در یاد همه نگه میدارد همان چند دقیقه جسارت بی پروای آنها در دادگاه است. نه تمامی اعترافات شما و نه مصاجبه جناب گرگین ذره ای از این جسارت و شجاعت نمی کاهد و این دو تن تا همیشه قهرمان خواهند ماند چون جوان بودند و چون شاعر بودند چون روشنفکر بودند و چون جسارت داشتند که چشم در چشم قاضی بدوزند و برای زندگیشان التماس نکنند چون جان جوان و شیفته اشان سمبل بالاترین ارزشهای انسانی شد.
   کتاب شما، حرفهای جناب گرگین تنها کمک به یافتن همه حقیقت و پرده برداشتن از نظام امنیتی و کثیفی میکند که زیباترین جانها را فدای پسترین منافع خویش کرد
   از خواندن کتاب شما لذت بردم و بسیار آموختم

4. امیر فطانت گفت:
   25 ژوئن, 2014 در ساعت 7:26 ق.ظ

   من هیچ مزاحمتی برای آنان که احتیاج به قهرمان دارند و یا آدم هائی را به عنوان قهرمان ستایش میکنند و یا حتی می پرستند ایجاد نکردم و نمی کنم.

5. بهداد گفت:
   28 ژانویه, 2016 در ساعت 4:46 ب.ظ

   سلام آقای فطانت. من کتاب “یک فنجان چای بی موقع - ردّ پای یک انقلاب” را خوندم چیزی که برام مبهمه اینه که بعد از نام بردن شما در دادگاه به عنوان نفر سیزدهم شما که زندگی مخفیانه نداشتید چطور شما را دستگیر نکردند؟

6. Giti گفت:
   6 فوریه, 2019 در ساعت 4:36 ب.ظ

   درود بر شما ، من باور نمیکنم که گلسرخی و دانشیان در جریان ربودن ولیعهد و فرح نبوده اند، اعدامشان اشتباه بود از آن اشتباهتر ، اشتباه ساواک بود که توسط رضا قطبی توده ای و در واقع همکار گروه تروریستس کمونیستی فدایی خلق( که خلق یعنی خودشانو گروهشان) تریبون در اختیار انان قرار داد ، گلسرخی و دانشیان عاشق قهرمان شدن بودند ، اما فکر نمیکردند اعدام شوند،اگر اینگونه کسی قهرمان نامیده میشود، که بجای اعتراف به اشتباهش از کار خود دفاع هم بکند ، و برای هدفش جان دهد پس داعشیها و طالبانبها هم قهرمانند! ضمناً اینان هرکشور کمونیستی و یا آزاد دیگری هم بودند دستگیر ، شکنجه برای معرفی سایر همدستان و زندان میشدند ،نشان هم داده نمیشدند.

نظر شما

ابتدا وارد سایت شوید سپس نظر خود را ارسال نمایید.